Typische waarden voor vet, eiwit en zout in de voedingswaardevermelding van wijnen

De recente wijzigingen in de regelgeving van de Europese Unie voor de etikettering van wijnen het verplicht stellen voor wijnen die zijn geproduceerd na 8 december 2023 (d.w.z. vintagewijnen uit 2024) om op het aangebrachte etiket de energiewaarde in kJ en kcal per 100 ml wijn aan te geven, evenals een elektronische lijst met ingrediënten en de voedingswaardedeclaratie die voor de consument toegankelijk zal zijn via een unieke QRCODE. Hoe de energiewaarde van wijn, koolhydraten en suikers te berekenen. Wat zijn de typische waarden voor vet, eiwit en zout in wijnen.

Energie - Calorische waarde van wijn

De energiewaarde kan eenvoudig worden berekend op basis van de officiële energieconversiefactoren van de Europese regelgeving. Een chemische analyse is vereist voor het alcoholgehalte, restsuikers, totale zuurgraad en polyolen. De meeste laboratoria kunnen voor deze indicatoren relevante analysecertificaten afgeven. Het platform Wine e-labels biedt u de mogelijkheid om automatisch de energiewaarde te berekenen op basis van de gegevens die u invoert.

Lijst met ingrediënten

Ook de lijst met ingrediënten is relatief eenvoudig via een voorgeschreven lijst die beschikbaar is in de Europese regelgeving. Het digital signage-platform maakt het via een opt-in-formulier mogelijk om de lijst aan te maken en op te maken, zodat u aan de wetgeving kunt voldoen. Ingrediënten worden bijvoorbeeld weergegeven op basis van hun functionele categorie en allergenen worden anders opgemaakt om ze te onderscheiden van de rest van de ingrediëntentekst.

Wat meer informatie die nodig is voor voedingswaarde-etikettering omvat vet (totaal en verzadigd), koolhydraten, suikers, eiwitten en zout.

Deze worden vanwege de hoge kosten niet gemeten in een standaard chemische analyse van wijn.

Op basis van de FIC-verordening kunnen de aangegeven waarden, met betrekking tot de etikettering van voedingswaardedeclaraties, gemiddelde waarden zijn, gebaseerd op:

a) de analyse van het voedsel door de fabrikant

b) de bekende of werkelijke gemiddelde waarden van de gebruikte ingrediënten en

C) de algemeen gedefinieerde en geaccepteerde gegevens.

Uit de laboratoriumdatabanken van chemische analyses van wijnen zijn, zolang goede productiepraktijken worden gevolgd, de algemeen gedefinieerde en geaccepteerde gegevens voor vet, eiwit en zout bepaald.

Vet

Op basis van laboratoriumgegevens vertoonde geen van de geteste wijnen een vetgehalte in een van de geteste categorieën.

In de Europese richtlijnen voor vetten staan de gehalten vermeld <0,5 g/100 ml kan worden gerapporteerd als 0 g/100 ml.

Verzadigde vetten zijn toegestaan verklaring 0 g/100 ml voor niveaus < 0,1 g/100 ml.

Daarom ondersteunen deze gegevens de algemene etikettering van standaardwijnen 0 g/100 ml voor zowel vet als verzadigd vet.

Eiwitten

Voor eiwitten werden, zoals verwacht, kleine hoeveelheden gedetecteerd, variërend in concentratie van 0 tot 0,4 g/100 ml.

Net als bij vetten staan de Europese richtlijnen onderstaande eiwithoeveelheden toe 0,5 g/100 ml gemarkeerd worden als 0 g/100 ml.

Daarom lijkt de prijs passend 0 g/100 ml redelijk te zijn voor typische wijnen.

Het is belangrijk op te merken dat deze resultaten, zoals vermeld, kunnen worden toegepast op typische wijnen, namelijk onversterkte rode, witte en roséwijnen met een suikergehalte tussen 0 en 12 g/l suikers.

De gegevens mogen niet zonder zorgvuldige overweging worden geëxtrapoleerd naar andere wijnstijlen of wijnproducten.

Zout

Zout in de vorm van natriumchloride wordt niet direct gemeten in wijnen. De algemene aanpak is om de natriumconcentratie in g/100 ml wijn te meten en deze vervolgens uit te drukken als natriumchloride door deze met 2,5 te vermenigvuldigen.

Gebaseerd op laboratoriumgegevens a de gemiddelde zoutwaarde in wijn is 0,013 g/100 ml

EU-regelgeving voor wijnetikettering

De Europese richtlijnen (Europese Commissie 2012) stellen dat de zoutconcentraties <0,0125 g/100 ml kunnen worden gerapporteerd als 0 g/100 ml.

De gemiddelde waarde van de wijnen in deze dataset maakt het moeilijk om een declaratie van 0 g/100 ml voor te stellen als bijna de helft van de resultaten boven de limiet komt.

Er zou echter kunnen worden beargumenteerd dat de meettolerantie beschreven in ref 0,375 g/100 ml betekent dat een resultaat van 0 g/100 ml kan worden gerapporteerd en gemakkelijk binnen de tolerantie valt.

Dit is een interpretatie waarover discussie mogelijk is en die enig risico op controverse over de wijn met zich meebrengt.

In plaats daarvan zou het veiliger zijn om er een aan te geven resultaat 0,03 g/100 ml zout (gebaseerd op 95% van de dataset) en gezien de toegestane toleranties zou dit gemakkelijk alle wijnen in de enquête omvatten.

Dit vertegenwoordigt nog steeds een zeer lage zoutclaim vanuit het perspectief van de consumenteninname. (De aanbevolen dagelijkse natriuminname voor mensen ouder dan 14 jaar is 2300 mg/dag.)

Suikers en koolhydraten

Alle wijnen die in de Europese Unie op de markt worden gebracht, moeten als onderdeel van het exportvergunningsproces een analysecertificaat overleggen met daarin de waarde van het suikergehalte.

Bij de voedingswaarde-etikettering in Europa wordt over het algemeen rekening gehouden met koolhydraten in wijn, inclusief de suikers, glycerine en zuren die in wijn aanwezig zijn.

Glycerine, dat ook gemakkelijk kan worden gemeten met de FTIR-methode, heeft typische waarden

  • 0,5 g/100 ml voor witte wijnen en
  • 1,0 g/100 ml voor rode wijnen.

Tenslotte, zoals gedefinieerd in het richtsnoer (Europese Commissie 2012), bedraagt de waardetolerantie voor koolhydraten 2,0 g/100 ml.

Conclusie

Wat vet, eiwit en zout in wijnen betreft, is het, op basis van de hierboven gepresenteerde onderzoeksgegevens en de gepubliceerde toleranties en afrondingsrichtlijnen voor gegevens in Europese voedingspanels, gemakkelijk verdedigbaar om standaardwijnen te etiketteren met 0 g/100 ml voor vet, verzadigd vet en eiwit. Daarnaast is het gebruik van een prijs 0,03 g/100 ml want zout zou weinig risico van twijfel met zich meebrengen en zou gemakkelijk binnen de gepubliceerde toleranties vallen.

Over:

Wetgeving/Handleiding voor e-label (digitaal wijnetiket met behulp van qr-codes)

Scroll naar boven